سفرنامه استرالیا؛ ملبورن؛ بهترین شهر دنیا برای زندگی

در سفر استرالیا و اقیانوسیه، ملبورن اولین شهری بود که وارد آن شدم. دلیلش هم این بود که ارزانترین بلیط رو از ایران به مقصد ملبورن تونستم پیدا کنم. مامور مرزی خوش برخورد بود و سوال زیادی نپرسید. از اونجایی که خودم در فرم اظهارنامه نوشته بودم خوراکی همراهم هست مامور وزارت غذایی و قرنطینه چند تا سوال پرسید و وقتی خیالش راحت شد ماده خطرناکی ندارم اجازه ورود داد.

اولین بانکی که به چشمم خورد بانک ملبورن بود و با باز کردن یک حساب و گرفتن ویزا کارت از بابت پول نقدی که همراه داشتم خیالم راحت شد. در حین انجام کارهای بانکی، رابین همسفرم هم مشغول استفاده از امکانات بانک نظیر چای و قهوه و اینترنت بود و یکی از کارمندهای بانک هم داشت سیم کارتی رو که خریده بود براش رجیستر می کرد. البته رابین از فهمیدن اینکه من چقدر پول با خودم آوردم خوشحال نبود و می گفت اشتباه محاسبه کردم و این پول برای این سفر خیلی کمه.

اقامت در ملبورن ارزان نیست و هاستل قابل قبول هم زیر ۳۰ دلار پیدا نمیشه. هتل محل اقامت من و همسفرم برای یک شب ۸۵ دلار بود.

سیستم حمل و نقل ملبورن عالیه و حتی در قسمت مرکز تجاری شهر (CBD) و زون ۱ همه تراموا ها مجانیه. خطوط تراموای ملبورن با ۲۴۴ کیلومتر طول رتبه چهارم رو در دنیا داره. برای حمل و نقل باید کارت مایکی (Myki card) تهیه کرد و بسته به مدت استفاده از مترو، تراموا، قطار و اتوبوس هزینه از کارتتون کم میشه. حداکثر هزینه ای که در یک روز شما برای استفاده از حمل و نقل ملبورن پرداخت می کنید ۸ دلار هست و بعد از اون دیگه پولی از کارتتون کم نمیشه. یادتون باشه قبل از استفاده از هر وسیله نقلیه ای کارتتون رو جلوی دستگاه بگیرید.

جریمه های فراموش کردن یا عمدا کارت نزدن خیلی زیاده! هزینه تاکسی از فرودگاه تا مرکز شهر حدود ۶۰ دلاره. گزینه بعدی اتوبوس اسکای هست که حدود ۳۰ دقیقه زمان میبره و بلیطش ۱۹ دلاره. گزینه سوم استفاده از میکی کارت و حمل و نقل عمومی هست که با ترکیب اتوبوس و قطار و هزینه ۴ دلاری میشه ۷۰ دقیقه ای به مرکز شهر رسید. ملبورن فرودگاه دومی هم داره که برای پروازهای داخلی بیشتر استفاده میشه.

یکی از دلایل انتخاب ملبورن به عنوان بهترین شهر دنیا برای زندگی از سال ۲۰۱۱ تا امروز همین حمل و نقل عمومی بسیار خوبه و علاوه بر این دلایل مهمتری مثل هوای بسیار تمیز این شهر که هیچوقت خیلی سرد و گرم نمیشه و همچنین وجود رودخانه یارا (Yarra river) که طبیعت رو به دل شهر آورده. البته هوای ملبورن خیلی هم غیرقابل پیش بینیه و ممکنه هر چهار فصل رو توی یک روز بشه دید. به جز مرکز شهر آسمان خراش زیادی در این شهر دوست داشتنی وجود نداره. این شهر ۴ میلیون نفر جمعیت داره که ۴۰ درصد آنها خارج از استرالیا به دنیا اومدند که نشون میده چقدر این شهر مهاجرپذیر هست. ملبورن به مدت ۲۶ سال و به عنوان اولین پایتخت استرالیا بوده.

روز اول و روز آخر سفرم هر دو در ملبورن بودم. من و رابین هر دو عاشق ملبورن و مردمش شدیم. علاوه بر زیبایی خود شهر، اهالی ملبورن هم با بقیه مردم استرالیا متفاوت بودند و از نظر برخورد، رفتار، احترام و حتی لباس پوشیدن یک سر و گردن از بقیه استرالیایی ها بالاترند. رابین تقریبا هر روز به من غر میزد چرا زمان کمی برای ملبورن در نظر گرفتم. فکر کنم عکس ها بهتر میتونه شهر رو نشون بده.

موزه های ملبورن و جزیره فیلیپ (در فاصله کمتر از یک ساعت تا ملبورن) که میشه پنگوئن های کوچولو رو هنگام غروب آفتاب دید از مکان هایی هستند که فرصت نکردم بازدید کنم.

تاریخ سفر: پاییز ۱۳۹۵

مطلب بعدی

سفرنامه استرالیا؛ جاده بزرگ اقیانوسی در جنوب استرالیا

مطلب قبلی

راهنمای سفر به استرالیا بخش سوم: ویزای توریستی استرالیا و مراحل درخواست ویزا