همیشه سفر رفتن رو دوست داشتم. از وقتی کوچک بودم سفرهای خانوادگی ما همیشه برقرار بود، سفرهایی که تقریبا همه زیارتی و به مقصد مشهد بود. نوع متفاوت از سفر رفتن رو در دانشگاه و با آشنا شدن با کانون ایرانشناسی و گردشگری شناختم. دو سال آخر کارشناسی و تمام دوره کارشناسی ارشد رو بیشتر از اینکه در دانشکده مکانیک باشم توی کانون در حال نقشه کشیدن برای سفرها و برنامه های بعدی بودم.
اولین سفر خارجی رو سال ۱۳۸۶ یعنی وقتی ۲۴ سالم بودم به دبی رفتم. سفری که به توصیه همسفرم با تور انجام شد و اینقدر توی ذوقم خورد که گفتم اگر سفر خارجی اینه همین یکی بسه! ایرانگردی قطعا بهتره و هیجان بیشتری داره.
اولین سفر خارجی واقعی به ترکیه. بر فراز قلعه تاریخی شهر وان به همراه راهنمایان جوان
بهار سال ۱۳۸۸ بود که متوجه شدم سفر به خارج از ایران با روشی متفاوت از تورها و هزینه کم غیرممکن نیست. با راهنمایی کسانی که قبلا این کار رو انجام داده بودند و کمی جستجوی اینترنتی تابستان همون سال اولین سفرم رو به کشورهای ترکیه، گرجستان و ارمنستان برنامه‌ریزی کردم و بعد از اون سفر و تجربیاتش، سفرهای بعدی شروع شده که تا امروز به بیش از ۱۰۰ کشور بوده و امیدوارم باز هم ادامه داشته باشه.
سفرنامه های این وبسایت مربوط به سفرهای شخصی من هستند. سفرهایی با هزینه نسبتا کم و برنامه‌ریزی شده توسط خودم (خیلی وقت ها هم بدون برنامه!) که بیشتر اونها به تنهایی انجام شده. البته به این ایمان پیدا کردم که وقتی پا در مسیر می گذارم هیچوقت تنها نیستم. خوشبختانه همه جای دنیا میشه آدم‌های دوست‌داشتنی برای هم‌صحبتی و همسفری پیدا کرد.
تقریبا به همه جای ایران سرک کشیدم و ایرانگردی رو همچنان ادامه میدم. دلیل اینکه چرا از ایران توی وبسایت سفرنوشت خبری نیست خیلی ساده هست. خوشبختانه ایرانگردان تعدادشون خیلی زیاده و از همه جای ایران میشه سفرنامه توی اینترنت پیدا کرد. با توجه به وقت محدودم ترجیح میدم شما رو به دیدن مکان های کمتر دیده شده ببرم. شاید روزی فرصت کنم از سفرهای داخلی هم بنویسم.
دره کاهکده در استان چهارمحال و بختیاری
باور عمومی این هست که برای سفر رفتن به پول خیلی زیادی نیازه و همینطور باید قید کار کردن رو زد، برای همین در این مورد از من زیاد سوال پرسیده میشه. راستش من کارمند هستم ولی نه یک کارمند معمولی. ساعات کارم در روز زیاده و خیلی پیش میاد که تعطیلات رسمی هم سر کار باشم، مثل پرستارها، آتشنشان ها یا کسانی که توی عسلویه کار می کنند. در ازاش بیشتر از یک شغل عادی مرخصی دارم، طوری که میتونم در سال دو الی سه ماه به مسافرت برم. تقریبا همه پس اندازم رو هم برای سفر کنار میگذارم و سعی می کنم با انتخاب شیوه های ارزان سفر کردن، بیشتر سفر کنم.
ارزانترین محل اقامت من به قیمت یک دلار در کامبوج
تا سال ۸۹ دوربینی که باهاش عکاسی می کردم کانن اس ایکس ۲۰ بود ولی از اون سال به بعد همه عکس هایی که گرفتم با دوربین موبایل آیفون بوده.
گوزن های پارک ملی ماسایی مارا در کنیا. عکس با آیفون ۴
قسمت راهنمای سفر به مرور تکمیل خواهد شد و لیست کشورهایی که رفتم بعلاوه موقعیتشون در نقشه رو اینجا قرار دادم. امیدوارم فرصت کنم سفرنامه همشون رو بنویسم.
افغانستان
آندورا
ارمنستان
اتریش
آذربایجان
بنگلادش
بلژیک
بلیز
بنین
برونئی
بورکینافاسو
بروندی
کامبوج
قبرس
چک
جیبوتی
اکوادور
السالوادور
اتیوپی
فنلاند
گامبیا
گرجستان
آلمان
غنا
گواتمالا
گینه
گینه بیسائو
هندوراس
مجارستان
هند
اندونزی
ایران
ایتالیا
ساحل عاج
قزاقستان
کنیا
قرقیزستان
لائوس
لبنان
لیبریا
لیختن اشتاین
لوکزامبورگ
مالزی
مالدیو
مالی
مالت
موریتانی
مکزیک
مولداوی
موناکو
میانمار
نیکاراگوئه
نیجر
قبرس شمالی
فیلیپین
لهستان
پرتغال
روسیه
رواندا
سنگال
سیشل
سیرالئون
سنگاپور
اسلواکی
سومالی
کره جنوبی
اسپانیا
سریلانکا
سوئد
سوئیس
تایوان
تاجیکستان
تانزانیا
تایلند
توگو
ترانس نیستریا
ترکیه
امارات متحده عربی
اوگاندا
اوکراین
ازبکستان
واتیکان
ویتنام
شوالیه‌های مالت
امیدوارم از مطالب و عکس‌های این وبسایت لذت ببرید، براتون مفید باشه و اگر بخشی از اون بتونه در شما انگیزه ای برای انجام سفرهای مشابه ایجاد کنه بسیار خوشحال خواهم شد. توصیه می کنم اگر وقتتون محدود هست، مقاله شروع جهانگردی رو حتما بخونید. آرزوی زمانی را دارم که هر مسافر ایرانی خارج از کشور بتونه سفیری شایسته برای کشورش باشه و بتونیم دید مردم دنیا را در مورد ایران و ایرانی تغییر بدهیم.
لطفا در دادن پیشنهاد و انتقاد حتی به کوچکی یک کلمه سخاوتمند باشید.
بهمن ۱۳۹۵
احمد خانی عاشق سفر و دیدن سرزمین های متفاوت