سفرنامه نروژ؛ راهنمای سفر، ویزای نروژ، کرایه ماشین و هزینه ها

سفر یک هفته ای من به نروژ

یک دلیل اینکه نروژ جزو آخرین کشورهای اروپا بود که دیدمش گرون بودنش هست. دلیل دیگه اینکه شنیده بودم طبیعتش بسیار زیباست و جاهای طبیعی رو معمولا با حمل و نقل عمومی خوب نمیشه دید. این سری هم گفتم اگر همسفری پیدا شد که ماشین بگیریم، درست و حسابی میگردم و گرنه یکی دو روز فقط اسلو میرم.

با اینستاگرام در سفرها همراه من باشید. @safarnevesht

دنبال همسفر گشتم و خوشبختانه دوستی که ۵ سالی بود میشناختم ولی موفق به دیدن هم نشده بودیم گفت که نزدیک تاریخ من میخواد بره سوئد. پیام، کلا به طبیعت و برنامه های ماجراجویی علاقه داره و اصلا اهل شهرگردی نیست. سلیقه هامون فرق داره ولی برای نروژ کمی نزدیک بود.

نظر من سفر دو هفته ای و دیدن جنوب و شمال نروژ بویژه جزایر لوفوتن (Lofoten) در شمال غرب بود ولی بدلیل محدودیت زمانی همسفر قرار شد برنامه حداکثر ده روز باشه و شمال هم حذف شد.

برنامه اولیه رو نوشتم و برای پیام فرستادم. بعدا توی سفر فهمیدم پیام برنامه رو کلا تغییر داده و تقریبا همه شهرها رو حذف کرده! البته که تغییراتش خوب بود. پیام قبل سفر گاهی پیشنهاد میداد که بیا با حمل و نقل عمومی خود نروژ بریم بگردیم که خدا رو شکر منصرف شد.

قرار شد سفر رو از استکهلم سوئد شروع کنیم. دلیل اول این بود که اگر نمیتونستیم با ویزا کارت من ماشین کرایه کنیم، پیام کسی رو داشت بیاد برامون ماشین بگیره. دلیل دوم ارزونتر بودن کرایه ماشین در سوئد نسبت به نروژ بود که هزینه سفر استکهلم به نروژ و برگشت رو جبران می کرد. دلیل سوم هم این بود که کلا رفتن زمینی با حمل و نقل عمومی به نروژ هم ارزون نبود.

مسیر سفر من در نروژ رو در نقشه زیر می تونید ببینید.

مختصری از نروژ

کشور پادشاهی نروژ در غرب شبه جزیره اسکاندیناوی و همینطور تعدادی جزیره در قطب شمال و جنوب مساحتی حدود ۳۸۵ هزار کیلومتر مربع یعنی یک چهارم ایران داره.

نکته جالب در مورد نروژ خط ساحلی اون هست که ۲۵۰۰۰ کیلومتره! با اینکه نروژ فقط از دو طرف به دریا راه داره و مساحتش هم کمه اما از نظر خط ساحلی هشتمین در دنیاست و با استرالیا برابره. علت این امر آبدره یا فیورد (Fjord) هایی هست که در اثر یخچال های طبیعی ایجاد شده و آب اقیانوس رو به داخل سرزمین اصلی آورده. هیچ کشوری در دنیا به اندازه نروژ اینقدر بریدگی در خطوط ساحلیش نداره.

جمعیت نروژ ۵ میلیون نفره و جزو مرفه ترین مردم دنیا هستند. نروژ جزو اتحادیه اروپا نیست و مردمش در دو همه پرسی برای پیوستن به اتحادیه اروپا نه گفتند. البته این کشور همکاری نزدیکی با اتحادیه اروپا داره و جزو اتحادیه شینگن و مرزهای باز هست.

در جنگ جهانی اول نروژ اصلا درگیر جنگ نبود و در جنگ جهانی دوم هم اعلام بی طرفی کرد ولی توسط آلمان به مدت ۵ سال اشغال شد.

نروژ کشور بسیار ثروتمندی هست و منابع نفت و گاز و آب و کانی هاش خیلی زیاده. از نظر درآمد سرانه ، چهارمین کشور دنیاست.

نروژ از شرق با سوئد همسایه هست و اون بالا در شمال شرق یکم با فنلاند و روسیه هم مرز زمینی داره. مرز زمینیش با روسیه در نزدیکی قطب جایی بود که مدتی پناهنده ها برای رفتن به اروپا استفاده می کردند.

پایتخت نروژ شهر اسلو (Oslo) هست. در کل اگر به نروژ میرید بیشتر دنبال طبیعت باشید تا شهرهاش. پایتختش آروم و زیباست. شهرهای زیبای دیگه ش، برگن (Bergen) و السوند (Alesund) هستند. اون قسمت از طبیعتش که من دیدم بیشتر سمت جنوب بود که در طول سفرنامه نشونتون میدم.

هزینه های سفر نروژ و واحد پولیش

بدلیل استانداردهای بالای زندگی و سطح درآمدی بالا، هزینه های نروژ بسیار بالاست و شاید گرونترین کشور دنیا برای توریست ها. یک نروژی سفر خارجی بره قطعا هزینه سفرش کمتر از یک سفر داخلی هست. واحد پول نروژ کرون نروژ هست. هر ۱۰ کرون نروژ حدود ۱ یورو میشه. هر کرون نروژ در زمان سفر من ۴۶۰ تومان بود.

ریز هزینه های سفرم که بیشترش البته ماشین و بنزین بود اینهاست:

• کرایه ماشین برای هفت روز ۳۹۰۰ کرون نروژ
• بنزین ۲۴۶۶ کرون نروژ برای مسافت ۳۳۰۰ کیلومتر
• خرید مواد غذایی از سوپرمارکت ها ۶۸۰ کرون نروژ
• ۴ سرویس اتوبوس دریایی ۱۳۲۳ کرون نروژ
• پارکینگ ۳۰۰ کرون نروژ
• دو بار دوش گرم ۴۰ کرون نروژ
• عوارض جاده های نروژ ۶۶۰

کلیه هزینه ها ۹۳۶۹ کرون نروژ که میشه چهار میلیون و سیصد و ده هزار تومان برای دو نفر. هزینه هر نفر شد ۲۱۵۵۰۰۰ تومان.

پارک های ملی و کوهستان های نروژ ورودیه نداشتند ولی در عوض جاده هاش تا دلتون بخواد عوارض داشتند.

ویزای شینگن نروژ

کشور نروژ هم جزو ۲۶ تا کشور حوزه شینگن هست که با داشتن ویزای یکیشون میتونید به همه اونها سفر کنید. من خودم از نروژ ویزا نگرفتم. توضیحات مفصل در مورد اینکه اصلا شینگن چیه رو میتونید در قسمت ویزای هلند بخونید.

با اینستاگرام در سفرها همراه من باشید. @safarnevesht

وبسایت اداره مهاجرت نروژ خیلی واضح گفته که بدلیل شرایط خاص کشور ایران، گرفتن ویزای نروژ برای ایرانی ها ساده نیست. همین یک جمله کافیه که بهتون توصیه کنم بدون دعوتنامه سمت سفارت نروژ نرید. البته بازم اوضاعش از دانمارک بهتره که گفته به هیچ عنوان ویزای توریستی به ایرانی ها نمیده!

نوبت ویزای نروژ

سفارت نروژ کلیه امور دریافت مدارک و انگشت نگاری رو سپرده به موسسه وی اف اس گلوبال VFS Global که شماره تلفنش ۰۲۱۸۸۶۲۲۳۶۶ هست. برای دریافت نوبت کافیه در فاصله سه ماه مونده به سفرتون یک ایمیل به appointmentnorway@vfshelpline.com بفرستید که موارد زیر به انگلیسی توش نوشته شده باشه:

1. نام و نام خانوادگی
2. شماره پاسپورت
3. تاریخ تولد
4. تاریخ انقضای پاسپورت
5. ملیت
6. تاریخ شروع سفر
7. شماره تماس
8. ایمیل متقاضی (نوبت شما به این ایمیل ارسال میشه).

نکته۱: تاریخی که به شما وقت داده میشه قابل کنسل کردن یا تغییر دادن نیست.

نکته ۲: روزی که به موسسه میرید تا مدارک رو تحویل بدید علاوه بر هزینه ویزا، ۲۸ یورو هم باید به موسسه وی اف اس گلوبال بدید.

مدارک لازم برای ویزای نروژ

1. فرم ویزا: این فرم آنلاین هست. اول باید برید به پرتال سفارت نروژ و یک اکانت بسازید و شروع کنید به پر کردن اطلاعاتی که از شما میخواد (شبیه سفارت لهستان). بعد از پر کردن همه اطلاعات فرم رو پرینت بگیرید و امضا کنید. اطلاعات فرم رو پس از نهایی کردن نمیشه تغییر داد.

2. کاور لتر Cover Letter: توی همون اکانتی که ساختید مرحله آخر این نامه هم تولید میشه که باید پرینتش رو بگیرید.

3. اصل پاسپورت: پاسپورت باید امضا شده باشه، حداقل دو صفحه خالی داشته باشه و تا ۳ ماه بعد از پایان سفر درخواستی هم اعتبار داشته باشه. پاسپورت قبلیتون رو هم همراه داشته باشید. کپی از صفحات دارای ویزا و مهر ورود و خروج ها بگیرید.

4. یک قطعه عکس رنگی ۳۵x۴۵ میلیمتر که در ۶ ماه گذشته گرفته شده باشه. عکس رو روی فرم بچسبونید. اطلاعات کامل در مورد مشخصات عکس رو اینجا ببینید.

5. بیمه مسافرتی که برای تمامی کشورهای عضو شینگن معتبر باشه و ۳۰ هزار یورو رو پوشش بده.

6. رزرو بلیط رفت و برگشت

7. رزرو هتل: در صورت داشتن دعوتنامه نیازی به این مورد نیست.

8. دعوتنامه: اگر دوست یا فامیلی دارید میتونه خودش یک نامه بنویسه به سفارت و با دادن مشخصات خودش و شما، شما رو دعوت کنه به نروژ. در صورتیکه شخص بخواد هزینه های شما در نروژ رو هم تقبل کنه باید بره اداره پلیس و یک فرم گارانتی رسمی هم از اداره پلیس نروژ بگیره و براتون بفرسته.

9. گواهی اشتغال به کار: اگر کارمند نیستید، هر مدرکی که نشون بده شاغل هستید. فیش حقوقی سه ماهه آخر. در صورتی که دانشجو هستید گواهی اشتغال به تحصیل. اگر مدارکتون فارسی هست باید به انگلیسی ترجمه بشه.

10. توان مالی: گواهی تمکن مالی انگلیسی از بانک و گردش مالی سه ماهه آخر حسابتون.

11. رسید پرداخت پول: توی همون اکانتی که در سایت سفارت نروژ ساختید هزینه ویزا که ۶۰ یورو هست رو آنلاین (با ویزا کارت یا مستر کارت) باید پرداخت کنید. یک رسید الکترونیکی برای این پرداخت به شما میده که باید پرینتش کنید.

روز تحویل مدارک از شما انگشت نگاری میشه و در حالت عادی ۱۵ روز بعد جواب میدند.

خیلی سعی کردم کسی رو پیدا کنم که ویزای توریستی از نروژ گرفته باشه ولی موفق نشدم. به نظر میاد نروژ در دادن ویزا سختگیره و من این کشور رو برای ویزای شینگن پیشنهاد نمی کنم.

چند ویژگی جالب نروژ

• ۹۷ درصد مردم با اینترنت کار می کنند.
• بالاترین صندوق ذخیره دولت در جهان را دارد، حدود ۹۰۰ میلیارد دلار.
• مردم نروژ چهارمین مردم خوشحال جهان بعد از دانمارک، سوئیس و ایسلند هستند.
• هر ۹ دانش‌آموز یک معلم دارند.
• طی ۲۰ سال گذشته، نرخ تورم حدود ۲ درصد بوده است.
• طی ۳۵ سال گذشته، نرخ بیکاری حدود ۴ درصد بوده است.
• با پنج میلیون جمعیت، ۳۴۵ میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی دارد.
• یکی از طولانی‌ترین تونل های جاده‌ای جهان را دارد: ۲۴.۵ کیلومتر.
• ۳۳ درصد کشور جنگل است.
• ششمین کشور در راحتی کسب و کار در میان ۱۸۹ کشور
• ۶۸ درصد جامعه شاغل است. سن بازنشستگی بالاست.
• در دموکراسی، بهداشت، آزادی بیان و کیفیت زندگی، رتبه اول جهانی را دارد.
• با ۱۴۱۲ کشتی، ششمین ناوگان تجاری جهان را دارد.
• اکثریت با نام کوچک یکدیگر را خطاب می‌کنند، بعضاً با اسم فامیل. افراد القاب ندارند.
• قرار است تا سال ۲۰۲۵، مصرف بنزین برای خودروها به پایان برسد.
• امید به زندگی: مردان ۸۱، زنان ۸۴ سال.
• نرخ مالیات افراد ۴۷ درصد. نرخ مالیات شرکت‌ها: ۲۷ درصد. جزو بالاترین ها در دنیا.
• کارآمدترین و با ثبات‌ترین کشور جهان با بالاترین نرخ عدالت اجتماعی.
• در شاخص‌های توسعه انسانی طی ۱۵ سال گذشته: رتبه اول یا دوم.

سفرنامه روز اول نروژ

از بین همه کمپانی های کرایه ماشین در استکهلم که بررسی کرده بودیم کمپانی سیکست (Sixt) قیمتش از همه مناسب تر بود و اجازه بردن ماشین به نروژ رو هم میداد.

پیام روز قبل با دفترشون صحبت کرده بود و قرار بود یک ماشین مینی Mini برامون کنار بذارند (بدون پیش پرداخت). کلیه مراحل امضای قرارداد ۱۵ دقیقه هم نشد. کل قرارداد یک برگه پشت و رو بود، برخلاف استرالیا و نیوزلند که یک دفترچه امضا می کردم!

کرایه ماشین روزی ۵۵۵ کرون سوئد با بیمه کامل بود و بدلیل راننده دوم ۲۵ کرون بهش اضافه شد یعنی ۵۸۰ کرون سوئد روزانه.

ماشین دنده ای بود و در صورتی که ماشین دنده اتوماتیک می خواستیم روزی ۱۰۰ کرون اضافه تر باید میدادیم. کل مبلغ رو با ویزا کارتم که از نوع دبیت هست پرداخت کردم. به همون اندازه کرایه ماشین هم از توی کارتم به عنوان بیعانه برداشت کردند. بعضی از کمپانی های کرایه ماشین فقط کردیت کارت برای اجاره ماشین قبول می کنند ولی خوشبختانه این کمپانی سیکست سوئد کارت های دبیت هم قبول می کرد. ماشین تقریبا نو بود و کمتر از یکسال کار کرده بود. مصرف ماشین مینی برای ۱۰۰ کیلومتر ۶ لیتر بود. درسته ماشین کوچکی بود ولی برای ۲ نفر عالی بود و به نظرم ۴ نفر هم بدون مشکل میتونستند باهاش سفر کنند.

ساعت ۹ صبح از استکهلم حرکت کردیم. مقصدمون جایی در جنوب غربی نروژ بود. در شهر واستراس سوئد Vasteras از یک سوپر مارکت کلی خرید کردیم چون توی نروژ همه چیز گرونتره.

در نزدیک شهر کارلزتاد Karlstad و بالای دریاچه وانرن Vanern برای خوردن ناهار توقف کردیم. همونجایی که احتمالا من عینک آفتابیم رو روی سقف ماشین جا گذاشتم و از دستش دادم!

حدود ۵ عصر از مرز سوئد و نروژ عبور کردیم. هیچ خبری از کنترل مرزی نبود. از شهر مرزی اورجه Orje رد شدیم و به سمت شمال رفتیم. خیلی سعی کردیم از اسلو عبور نکنیم ولی چاره ای نبود. برای رفتن به غرب باید از اسلو پایتخت نروژ عبور می کردیم. چندین تا علامت عوارض جاده ای و دوربین هاش رو دیدیم که از ۱۵ کرون به بالا بود. سیستمش به اینصورته که از ماشین ها عکس میگیره و بعدا صورتحساب میفرسته برات. کمپانی سیکست هم برام یک ایمیل فرستاد و گفت باید ماشین رو به اسم خودم در یک وبسایت ثبت کنم و بعدا که صورتحساب به اسم من اومد پرداخت کنم. من هم حرف گوش کن بودم و اینکار رو کردم.

اسلو شهر بسیار آرومی به نظر میومد. دوست داشتم چند ساعتی ببینمش ولی پیام از برنامه حذفش کرده بود.

بیرون از شهر کنار یک مک دونالد توقف کردیم تا از اینترنتش استفاده کنیم. از یک مینی مارکت سون ایلون هم رفتم سیم کارت بخرم. قیمت سیم کارت مناسب بود و پلان ۱ گیگابایت اینترنت حدود ۱۰ یورو میشد. مشکل این بود که می گفت خودت باید تماس بگیری و اینترنتش رو فعال کنی. بی خیالش شدم. دوستم از آلمان یک سیم کارت برام گرفته بود که اینترنت در حد ارسال پیام متنی داشتم. کل سفر نروژ رو با همون سر کردم و کارم تا حدی راه افتاد.

از اسلو و تونل های طولانیش که رد شدیم به مرور منظره ها زیباتر میشد. دشت های سرسبز، جنگل های انبوه و مه گرفته، نم نم بارون که گاهی تند میشد، خانه های چوبی روستایی، رودخانه ها و آبشارهایی که بدون ادعا جاری بودند.

از شهرهایی که عبور کردیم میتونم به آسکر Asker ، درامن Drammen و نوتودن Notodden اشاره کنم. دریاچه و برکه هم که بیشمار بود.

ساعت ۱۰ شب کنار کلیسای شهر ایدسبورگ Eidsborg و قبرستانش توقف کردیم. سکوت و آرامش عجیبی اونجا بود و منظره دریاچه ایدسبورگ خیلی خوب بود. با اینکه ساعت ۱۰ شب بود و هوا ابری اما تاریک نبود. نروژ به قطب شمال نزدیکه و در تابستان خورشید دیر غروب میکنه و حتی ۱۲ نیمه شب هم هوا کاملا تاریک نمیشه.

توی جاده های کوهستانی پیچ در پیچ ادامه دادیم و دوباره کنار دریاچه بزرگ بانداک Bandak برای استراحت توقف کردیم. اون نزدیکی روستای دالن Dalen بود و یک کمپینگ بزرگ برای ماشین ها. موندن داخل اونجا ۲۵۰ کرون هزینه داشت برای یک شب و من و پیام نمیفهمیدیم در کشور نروژ که کمپ آزاد Free Camping هست برای چی این همه ماشین اومدند اونجا و پول دادند؟!

به سمت غرب ادامه دادیم و میخواستیم همون شب به شهر لیسه بوتن Lysebotn برسیم. اما یکجا جاده رو بسته بودند و کارگران مشغول کار بودند. توی پارکینگ یک پیست اسکی پارک کردیم که بخوابیم.

چادر رو برپا کردیم که بخوابیم و تازه پیام فهمید چادری که آورده یک چادر بهاره هست که روش توری بود و تازه لایه دوم چادر رو هم نیاورده بود! توی هوای ۱۰ درجه من که توی اون چادر نمیخوابیدم. نهایتا پیام توی چادر خوابید و منم مچاله شدم روی صندلی عقب ماشین مینی.

سفرنامه روز دوم: پیش به سوی سنگ شراگ بولتن

روز دوم حدود ۷ صبح از خواب بیدار شدیم. پیام خیلی خوب توی چادر خوابیده بود ولی من روی صندلی عقب ماشین اصلا راحت نبودم. صبحانه خوردیم و حرکت کردیم. طبیعت کوهستانی و سرسبز با نهرها و دریاچه های زیبا و تک خونه های وسط دشت توی مسیر دیده میشد. یک جا توقف کردیم و توی کوهستان کمی پیاده روی کردیم ولی باد به بقدری شدید بود که زود برگشتیم توی ماشین.

این منطقه سقف شیروانی همه خونه ها پر از گیاه بود و از دیدنش سیر نمیشدیم. کنار یکیشون که پشتش آبشار بود توقف کردیم و عکس گرفتیم.

مقصد امروزمون سنگ معروف شراگ بولتن Kjeragbolten بود. ۱۰ صبح به آخرین جایی که میشد با ماشین رفت رسیدیم.

پارکینگ اصلی ورودی ۲۰۰ کرونی داشت که ما نرفتیم. حدود ۲ کیلومتر قبل از پارکینگ اصلی کنار جاده ایستادیم. اینجا نه تنها رایگان بود بلکه یک مسیر میانبر هم برای پیاده روی بود.

پارکینگ اصلی رو با جستجوی Kjerag parking توی گوگل میتونید پیدا کنید. پارکینگ شراگ تا شهر لیسه بوتن Lysebotn کمتر از ۱۰ کیلومتر فاصله داره. از پارکینگ تا سنگ شراگ بولتن ۴.۵ کیلومتر کوهپیمایی نسبتا سخت با ۳ تا مسیر شیب تند هست.

من خیلی برای این برنامه آماده نبودم و انتظار نداشتم اینقدر سخت باشه. پیام توی اینترنت خونده بود رفتش بین ۲.۵ تا ۴ ساعت طول میکشه. ما از مسیر میانبر شروع کردیم و سنگ های لغزنده و پرتگاه همون اولش من رو ترسوند. بعد از کمتر از نیم ساعت به یک دریاچه رسیدیم و با بقیه هم مسیر شدیم. بعدا فهمیدم با این مسیر شیب اول رو حذف کرده بودیم.

باد شدیدی میومد و لباس های من اصلا مناسب نبود. تغذیه هم بجز بادام چیزی نداشتیم. آب خوردن مشکلی نبود چون نهر همه جای مسیر بود. پیام که ورزشکاره و خیلی از سرعت پایین من راضی نبود سعی داشت من رو از ادامه منصرف کنه ولی کوتاه نیومدم. بهش گفتم من نیام کی قراره ازت اون بالا عکس بگیره!

توی مسیرهای شیب دار زنجیر بود که دست رو بهش بگیری و بری بالا. البته اگر همه مسیر هم دست به زنجیر میشدم شب میرسیدیم به مقصد!

توی مسیر چند بار توقف کردیم و از منظره های اطراف لذت بردیم. شیب سوم خیلی سخت شده بود ولی در عوض منظره آبدره یا فیورد لیسه Lyse fjord دیده میشد که به من حسابی انرژی میداد.

وقتی تابلوی ۳۰۰ متر تا شراگ بولتن رو دیدم از خوشحالی داشتم پرواز می کردم. با اینکه از نظر پیام مسیر رو آهسته اومده بودیم ولی دو ساعت بیشتر طول نکشید. ۱۰ متر آخر مسیر رو باید از روی برف رد میشدیم.

شراگ بولتن تکه سنگ نسبتا گردی هست که بین دوتا دیواره بزرگ گیر افتاده و زیرش ۱۰۰۰ متر خالی هست! دور و برش حسابی شلوغ بود. من ترس از ارتفاع دارم و قصد نداشتم روی شراگ بولتن برم.

پیام رفت توی صف ایستاد و من هم در موقعیت عکس گرفتن رفتم. صفش ده نفر بیشتر نبود و کمتر از ۱۰ دقیقه نوبت پیام شد. تا تونستم ازش عکس گرفتم. پیام روی یک پاش ایستاد که باعث شد چند نفری که کنارم بودند از ترس جیغ بزنند.

کمی اون اطراف قدم زدم و تصمیم گرفتم حالا که تا اینجا اومدم برم روی سنگ! موبایلم رو دادم به پیام و رفتم توی صف. ده دقیقه ای که توی صف بودم خیلی سخت گذشت، انتظار همچین مواقعی خیلی بده. همش سعی داشتم فکرم رو مشغول کنم تا یادم بره زیر این سنگ ۱۰۰۰ متر خالیه!

روی سنگ رفتن خودش دردسری بود چون سنگ گرد و کمی لیز بود و یک پرش کوچولو هم باید انجام میدادم. وقتی روش ایستادم اصلا به پایین نگاه نکردم. هم ترس داشت هم خیلی خوشحال بودم که انجامش دادم.

اون اطراف چند تا صخره زیبای دیگه هم بود که خوشبختانه موفق شدم پیام رو راضی کنم سراغ اون هاییش که چند ساعت پیاده روی داشت نره!

بعد از کمی عکس گرفتن مسیر برگشت رو در پیش گرفتیم. به نظر من برگشت کمی ساده تر بود. البته من مسیر میانبر رو بدلیل سنگ های لغزنده و خطر سقوطش نیومدم و راهم از پیام جدا شد. مسیر اصلی خیلی دورتر بود و شاید بهتر بود همون مسیر میانبر رو می رفتم 🙂 پیام که خیلی زودتر رسیده بود با ماشین اومد پارگینگ اصلی و با کوهستان شراگ و یکی از زیباترین و به یادماندنی ترین کوهپیمایی هایی که تا الان داشتم خداحافظی کردم.

توی منابع فارسی خیلی دیدم نوشته شده که این صخره سالانه چقدر کشته میده که صحیح نیست. تا الان کسی از روی شراگ بولتن به پایین پرت نشده ولی روی صخره های اطرافش افرادی که قصد ماجراجویی داشتند کشته شدند. توصیه من اینه در فصل تابستان به دیدن شراگ بولتن برید. با اینکه تیرماه رفتم ولی هوا سرد بود و باد خیلی اذیت کرد. هرچه صبح زودتر برید مسیر خلوت تره و بهتر میشه لذت برد، موردی که ما رعایت نکردیم.

ساعت هنوز ۴ نشده بود و داشتیم تصمیم می گرفتیم چطوری بریم به مقصد بعدیمون یعنی صخره پالپیت راک Pulpit rock. این صخره در شمال آبدره لیسه فیورد واقع شده.

ساده ترین و سریعترین راه این بود که به شهر لیسه بوتن بریم و از اونجا با ۱۰۰۰ کرون سوار اتوبوس دریایی بشیم و بعد از طی مسافتی روی فیورد به نزدیکی پالپیت راک میرسیدیم. این مسیر ۲ الی ۳ ساعت طول می کشید.

مسیر دوم که باید کوهستان رو دور می زدیم دوبرابر زمان می برد ولی در عوض سوار یک اتوبوس دریایی ۱۰۰ کرونی میشدیم. بعد از بررسی همه جوانب و همینطور مکان هایی که روزهای آینده قرار بود ببینیم نهایتا به این نتیجه رسیدیم که با حذف پالپیت راک از برنامه چیز زیادی از دست ندادیم. به این ترتیب شهر استاوانگر Stavanger هم از برنامه نروژ حذف شد.

به سمت شرق حرکت کردیم. در روستای سولسکارد Suleskard و کمپ Suleskard Fjellsenter دوش ۵ دقیقه ای آب گرم به قیمت ۱۰ کرون نروژ گرفتیم. هزینه کابین های این کمپ از شبی ۷۰۰ کرون شروع میشد که دو الی چهار نفر میتونستند در اون بخوابند.

مسیر صبح رو ادامه دادیم تا رسیدیم به پارکینگ اسکی که شب قبل خوابیده بودیم. آتش روشن کردیم و نهار سوسیس کباب شده خوردیم.

از اینجا به بعد به سمت شمال و شهر اودا Odda بود. البته خود شهر اودا جاذبه خاصی نداره ولی صخره معروف ترول تونگا در همون منطقه هست.

تمام اینترنت رو زیر و رو کردم تا بفهمم مسیر کوهپیمایی ترول تونگا چقدر سخته و چقدر خطرناکه. با یکی از دوستان کوهنوردم که شناخت خوبی از من داره هم مشورت کردم تا ببینم با توجه به فشار بیش از حدی که به خودم آوردم میتونم فردا یک مسیر سخت تر رو برم یا نه.

جاوید گفت بله میتونی ولی یک اصطلاحی رو بکار برد که از نوشتنش معذورم 😁 نهایتا به پیام گفتم فردا صبح که بیدار شدم بهت میگم میتونم بیام یا نه.

ساعت ۱۰ شب شده بود که به سه تا آبشار بسیار زیبا به اسم لاته فوسن Latefossen Waterfall رسیدیم. نیم ساعتی مشغول لذت بردن از آبشارها شدیم و چون خیلی با شهر اودا فاصله نداشتیم همون نزدیکی خوابیدیم.

قبل از خواب پیام گفت توی این دو روز‌ اینقدر زیبایی دیدم و‌ کیف کردم که اگه همین فردا صبح هم برگردیم من کاملا از سفرمون راضی هستم.

با اینستاگرام در سفرها همراه من باشید. @safarnevesht

ادامه دارد …

تاریخ سفر: تیرماه ۱۳۹۶

مطلب بعدی

سفر گروهی به سنگال، تافته جدا بافته غرب آفریقا

مطلب قبلی

سفرنامه کشور قبرس؛ ویزا، راهنمای سفر و هزینه ها