سفرنوشت

سفرنامه بورکینا فاسو

اسم بورکینافاسو شاید برای ما کمی ترسناک باشه اما پس از سفر فهمیدم به اون بدی که فکر می کنیم نیست. مردم مهربون بورکینافاسو نبود جاذبه ویژه در این کشور رو جبران می کنند. بورکینافاسو تا همین اواخر امنیت قابل قبولی داشت اما بالاخره وضعیت اسفبار مالی روی بورکینافاسو هم اثر گذاشت و کمی قبل از سفر، اوضاع بورکینا هم خراب شد. متاسفانه روز به روز امنیت بورکینافاسو کاهش پیدا میکنه.

سفرنامه بورکینافاسو که اینجا آوردم در ادامه سفر غرب آفریقا و پس از دیدن کشورهای موریتانی، سنگال، گامبیا، گینه بیسائو، گینه کوناکری، سیرالئون، لیبریا و مالی بود.

ویزای بورکینافاسو

ما ایرانی ها برای سفر به بورکینافاسو باید از قبل ویزا بگیریم. متاسفانه بورکینافاسو توی ایران سفارت نداره و کار رو سخت میکنه. برای گرفتن ویزای بورکینافاسو میتونیم به سفارتش در دوحه قطر یا آنکار در ترکیه مراجعه کنیم. در صورتیکه برنامه دیدن چند کشور غرب آفریقا رو دارید، گزینه ساده تر مراجعه به سفارت بورکینافاسو در کشورهای همسایه اون هست.

با اینستاگرام در سفرها همراه من باشید. @safarnevesht

ما ویزای بورکینافاسو رو از سفارتش در باماکو پایتخت مالی دریافت کردیم. مدارک لازم برای ویزا، پر کردن فرم، دو قطعه عکس و اصل پاسپورت بود. هزینه ویزای سه ماهه ۷۳ یورو و ویزای ترانزیت سه روز بورکینافاسو ۱۸ یورو بود. تاریخ شروع ویزا دقیقا روزی هست که توی فرم مشخص می کنید. مدت زمان بررسی و صدور ویزای ترانزیت هم یک روز هست.

ویزای بورکینافاسو

ویزای بورکینافاسو

مختصری در مورد بورکینافاسو

کشور بورکینافاسو با مساحت ۲۷۴،۱۹۹ کیلومتر مربع در جنوب صحرای آفریقا واقع شده و با کشورهای مالی، نیجر، بنین، توگو، غنا و ساحل عاج همسایه هست. بورکینافاسو محصور در خشکی هست و به دریای آزاد راه نداره و این مساله بعد از خشکسالی، تبدیل به بزرگترین ضعف جغرافیاییش شده. این کشور قبلا بخشی از مستعمرات فرانسه در آفریقا بود و در سال ۱۹۶۰ با نام ولتای علیا به استقلال رسید.

پرچم بورکینافاسو

پرچم بورکینافاسو

جمعیت بورکینافاسو نزدیک بیست میلیون نفر هست که از این تعداد حدود ۶۱ درصد اون ها مسلمان، ۳۰ درصد مسیحی و بقیه معتقد به دین های بومی آفریقا هستند. زبان رسمی بورکینافاسو فرانسه هست ولی زبان های موسی، فولانی و سایر زبان های محلی هم بسیار رایج هست.

قبل از رفتن به بورکینافاسو باید واکسن تب زرد بزنید و کارتش رو همراه داشته باشید. کنترل کردن موارد امنیتی و بدست آوردن آخرین اخبار از مناطق پرخطر رو بشدت توصیه می کنم. اوضاع در بورکینافاسو بسیار سیال هست و روز به روز تغییر میکنه. اکثر کشورهای غربی به شهروندانشون توصیه می کنند فقط در صورت داشتن کار ضروری به بورکینافاسو سفر کنید.

توصیه های وزارت خارجه بریتانیا رو میبینید که به شهروندانش فقط اجازه میده به پایتخت اون هم برای کارهای ضروری سفر کنند.

توصیه های وزارت خارجه بریتانیا رو میبینید که به شهروندانش فقط اجازه میده به پایتخت اون هم برای کارهای ضروری سفر کنند.

از ایران پرواز مستقیمی به بورکینافاسو وجود نداره و بهترین گزینه هواپیمایی ترکیش و قطری هستند که با یک توقف از ایران میشه به اوآگادوگو (Ouagadougou) پایتخت بورکینافاسو سفر کرد. هزینه پرواز رفت و برگشت از ۸۰۰ دلار شروع میشه.

مقصد اکثر خارجی ها که به بورکینافاسو سفر می کنند پایتختش اوآگادوگو و بعد از اون شهر بوبو دیولاسو (Bobo-Dioulasso) هست. اکثر جشنواره های موسیقی بورکینافاسو هم در این دو شهر برگزار میشه. روستای تیِبله (Tiebele) با خانه های رنگیش هم یک مقصد جذاب در جنوب بورکینافاسو هست ولی با شرایط امنیتی فعلی اصلا توصیه نمیشه.

روز اول، ورود به بورکینافاسو

ساعت سه ظهر به همراه هسفرانم فهیمه و شهرزاد از خط مرزی مالی و بورکینافاسو عبور کردیم. مرزبانی بورکینافاسو ساختمان درست و حسابی نداشت و کنترل گذرنامه در فضای باز و زیر سایه یک درخت انجام میشد. ویزای ترانزیت ما روز بعد تمام میشد. سعی کردیم با مذاکره ببینیم میشه ویزا رو یکی دو روز تمدید کرد. مرزبان های بورکینافاسو بعد از شور و مشورت گفتند قادر به انجام این کار نمی باشند. در مورد جریمه خروج دیرهنگام هم پرسیدیم. گفتند به هیچ عنوان توصیه نمی کنیم، جریمه فقط نقدی نیست، ممکنه زندانی هم بشید! تکلیفمون کاملا مشخص شد. باید تا فرداشب از بورکینافاسو خارج می شدیم.

بعد از مرحله اول، در مرحله دوم دو تا سرباز مسلح پاسپورت ها و مهر خروج رو کنترل کردند. سربازها پول می خواستند، خیلی هم سمج بودند. می گفتند پول ندارید برید از راننده بگیرید. به هیچ صراطی مستقیم نمیشدند. نهایتا تونستم با دو تا ۵۰۰ تومانی راضیشون کنم دست از سر ما بردارند. مرحله بعد گمرک بورکینافاسو بود که بار همه رو جستجوکردند.

شهرزاد مشغول وزن کردن خودش روی باسکول گمرک بورکینافاسو

شهرزاد مشغول وزن کردن خودش روی باسکول گمرک بورکینافاسو

از پسربچه هایی که سیم کارت میفروختند یک سیم کارت کمپانی اورنج به قیمت ۱۵۰۰ فرانک غرب آفریقا خریدم و تونستم یک بسته اینترنت ۱۰۰ مگابایتی هم روش فعال کنم. واحد پول بورکینافاسو هم فرانک غرب آفریقا یا همون سفا هست که بین چندین کشور غرب آفریقا مشترکه. یک یورو معادل ۶۵۶ فرانک غرب آفریقا هست. در مورد این پول توی سفرنامه سنگال مفصل توضیح دادم.

ساعت ۱۶:۱۵ همه مسافرها از مرزبانی عبور کردند و اتوبوس به سمت شهر بوبو دیولاسو که به اختصار بوبو هم گفته میشه حرکت کرد. مسیر زیبا و جاده هم خوب بود. دو تا ایست بازرسی هم در مسیر داشتیم. خوشبختانه اثری از ناامنی دیده نمیشد. ولی همه بورکینافاسو اینطور نبود. گردشگران اندکی که در غرب آفریقا مشغول سفر بودند هشدار داده بودند که اوضاع بورکینافاسو روز به روز بدتر میشه و کسی زمینی به این کشور سفر نکنه. طی چهار هفته گذشته مناطق قرمز رنگ روی نقشه خیلی زیاد شده بود.

روستاهای مسیر

روستاهای مسیر

درخت با ابهت

درخت با ابهت

جاده های بورکینافاسو از داخل اتوبوس

جاده های بورکینافاسو از داخل اتوبوس

ساعت ۷ شب اتوبوس به شهر بوبو و گاراژ خودش رسید. توی شهر بوبو دیولاسو هم هر شرکت اتوبوسرانی گاراژ خودش رو داره و این کار ما رو سخت می کرد. سعی کردیم اطلاعات و گزینه های مختلف برای مقصد بعدی که شمال ساحل عاج بود رو بدست بیاریم. اما این گاراژ کوچک بود و کسی اطلاعات دقیقی در مورد ساعات حرکت نداشت. یک مرد مهربون گفت به گاراژی میبرمتون که واسه همه جا اتوبوس داره. فهیمه موند پیش کوله ها و من و شهرزاد ترک موتور مرد مهربون سوار شدیم و به گاراژ شرکت اس ام تی رفتیم. چالش اصلی ما این بود بتونیم اتوبوسی رو پیدا کنیم که بعد از ظهر حرکت کنه و قبل از ۱۲ شب از مرز خارج بشه. حالا به هر شهری در ساحل عاج باشه مهم نیست. اینطوری نصف روز وقت داشتیم شهر بوبو رو هم ببینیم. گزینه ها به دو تا شهر بونا و فرکِسِدوگو محدود شد. بعد از نیم ساعت گفتگو با مسوول باجه بلیط فروشی، مشورت با دوست مهربانمون، تماس با صاحب شرکت مسافربری و همینطور راننده هایی که مسیر رو میرفتند تصمیم گرفتیم بلیط ساعت ۱۴:۰۰ به مقصد شهر فرکِسِدوگو رو بخریم. بهمون اطمینان دادند قبل از غروب شما از مرز عبور می کنید. یکی از راننده ها گفت این مرز شب هم بازه ولی مرز سمت بونا همزمان با غروب آفتاب میبنده. بلیط به قیمت ۷۰۰۰ سفا رو خریدیم.

گاراژ اتوبوسرانی اس ام تی در شهر بوبو

گاراژ اتوبوسرانی اس ام تی در شهر بوبو

با دوست مهربانمون به گاراژ قبلی برگشتیم. مقداری پول به عنوان تشکر به دوست موتورسوار که اسمش رو یادم نمیاد، دادم ولی قبول نمیکرد. با اصرار من که این کرایه نیست و فقط یک هدیه کوچکه پذیرفت.

شهر شلوغ بوبودیولاسو

شهر شلوغ بوبودیولاسو

یک تاکسی گرفتیم تا بریم دنبال محل اقامت. به منطقه ای از شهر که چندین اقامتگاه داشت رفتیم. پس از دیدن سه تا مسافرخانه و هتل تونستیم اتاق تمیز که با بودجه ما هم همخوانی داشت بگیریم. یک اتاق کوچک با تشک اضافه، پنکه سقفی، حمام آب داغ و صبحانه توی هتل آزور با باغ زیبا شد ۱۲۰۰۰ فرانک غرب آفریقا. هتلمون وای فای نداشت ولی پسرکی که همه کاره اونجا بود یک یوزر پسورد مال یکی از همسایه ها بهمون داد که جلوی درب هتل کار میکرد.

حسابی گرسنه بودیم. آدرس یک رستوران از پسرکی که توی هتل کار می کرد گرفتیم و با تاکسی رفتیم شام بخوریم. من سوپ مرغ سفارش دادم. مرغش به قدری سفت بود که نتونستم بخورم.

سوپ مرغ. ران مرغش اندازه ران گنجشک و به محکمی لاستیک بود

سوپ مرغ. ران مرغش اندازه ران گنجشک و به محکمی لاستیک بود

بعد از شام پیاده به سمت هتل برگشتیم. شهر بسیار پر جنب و جوشی به نظر میومد. توی یک ورزشگاه نزدیک هتل هم کنسرت موسیقی در حال اجرا بود.

دیدن شهر بوبو دیولاسو و مسجد معروفش

صبحانه هتل نیمرو و چایی بود. خوردن صبحانه توی باغ زیبای هتل لذتبخش بود. وقتی به اتاق برگشتیم قسمتی از سقف ریخته بود. بهونه خوبی شد یکم با کارمند هتل شوخی کنیم. بعد هم بهش گفتیم اتاق رو ساعت ۱ ظهر تحویل میدیم.

اتاق ما در هتل آزور

اتاق ما در هتل آزور

صبحانه زیر این آلاچیق خوردیم

صبحانه زیر این آلاچیق خوردیم

ریختن قسمتی از سقف

ریختن قسمتی از سقف

پیاده به سمت مرکز شهر بوبو دیولاسو راه افتادیم. شهر اوآگادوگو پایتخت بورکینافاسو ۲،۲۰۰،۰۰۰ نفر جمعیت داره در حالیکه دومین شهر بزرگ کشور یعنی بوبو حدود ۵۴۰،۰۰۰ نفر از مردم این کشور رو توی خودش جا داده. اسم شهر توسط فرانسوی ها و بر اساس زبان دو قوم بزرگی که در دوطرف رودخانه زندگی می کردند، بوبو و دیولا، روی شهر گذاشته شد. بدلیل اتصال این شهر با راه آهن به آبیجان در ساحل عاج و همینطور زمین های کشاورزی در غرب بورکینافاسو، شهر بوبودیولاسو نقش حیاتی در اقتصاد بورکینافاسو داشته و داره و به عنوان پایتخت اقتصادی کشور ازش نام برده میشه.

خیابان منتهی به هتل آزور

خیابان منتهی به هتل آزور

محصولات شیرین عسل تا شهر بوبو در بورکینافاسو هم رفته

محصولات شیرین عسل تا شهر بوبو در بورکینافاسو هم رفته

رودخانه شهر بوبودیولاسو

رودخانه شهر بوبودیولاسو

محله ثروتمند شهر بوبو

محله ثروتمند شهر بوبو

درختان بزرگ شهر بوبو در غرب بورکینافاسو

درختان بزرگ شهر بوبو در غرب بورکینافاسو

خیابان های پر از درخت شهر بوبو دیولاسو در غرب بورکینافاسو

خیابان های پر از درخت شهر بوبو دیولاسو در غرب بورکینافاسو

کم کم به مرکز شهر بوبو نزدیک میشویم

کم کم به مرکز شهر بوبو نزدیک میشویم

اولین قسمتی از شهر که دیدیم گراند بازار بسیار پر جنب و جوش شهر بود. بازار بزرگی بود و دیدن همه قسمت های اون احتمالا یک روز زمان نیاز داشته باشه. ما به دیدن هسته مرکزی بازار که شامل میوه و سبزیجات و گوشت میشد پرداختیم.

حمل آب در بازار

حمل آب در بازار

ریشه کاساوا و پرتقال بسیار کوچک

ریشه کاساوا و پرتقال بسیار کوچک

فلفل سبز و نارنجی، خیار، گوجه کلم

فلفل سبز و نارنجی، خیار، گوجه کلم

بازار گوشت فروشان شهر بوبو دیولاسو در غرب بورکینافاسو

بازار گوشت فروشان شهر بوبو دیولاسو در غرب بورکینافاسو

ماهی دودی میفروخت

ماهی دودی میفروخت

این مادر هم ماهی خشک شده می فروخت

این مادر هم ماهی خشک شده می فروخت

گراند بازار شهر بوبو دیولاسو

گراند بازار شهر بوبو دیولاسو

بامیه هم دانه ای فروخته میشد

بامیه هم دانه ای فروخته میشد

بازار بزرگ شهر بوبو دیالوسو

بازار بزرگ شهر بوبو دیالوسو

سنگ خوراکی. برای خاصیت درمانی مصرف میشه

سنگ خوراکی. برای خاصیت درمانی مصرف میشه

استخوان ماهی رو هم می فروختند!

استخوان ماهی رو هم می فروختند!

فقط فلفل و تمبر هندی رو میشناختم

فقط فلفل و تمبر هندی رو میشناختم

پوست گاو پخته شده توی بورکینافاسو هم خیلی طرفدار داره

پوست گاو پخته شده توی بورکینافاسو هم خیلی طرفدار داره

بازار بزرگ بوبو دیولاسو

بازار بزرگ بوبو دیولاسو

مرد خندان بورکینافاسویی

مرد خندان بورکینافاسویی

این هم وسط بازار داشت خودش رو راحت می کرد 😅

این هم وسط بازار داشت خودش رو راحت می کرد 😅

با پرس و به سختی تونستیم راسته صنایع دستی بازار رو پیدا کنیم. ماسک ها و مجسمه هایی توی بازار صنایع دستی شهر بوبو بود که توی کشورهای قبلی ندیده بودیم. قیمت هاشون نسبتا بالا بود و برای تخفیف دادن مقاومت زیادی می کردند. تصمیم داشتند از معدود گردشگرهایی که به این بازار می آیند حداکثر استفاده رو ببرند. ۴۰ دقیقه مشغول دیدن بازار، گپ زدن و چانه زنی با اهالی بازار بودیم.

توی این منطقه از بورکینافاسو رسم هست وقتی یک شخص مهم از دنیا بره، شب قبل از مراسم خاکسپاریش توی مسجد افرادی ماسک بر چهره میزنند و با رقص و نواختن موسیقی، به بهشت رفتن اون شخص رو جشن می گیرند.

بازار صنایع دستی شهر بوبو در غرب آفریقا

بازار صنایع دستی شهر بوبو در غرب آفریقا

شهرزاد مشغول چانه زدن. غر زدن های من که این ها بزرگه، حملش سخته و هنوز خیلی از سفر باقیمانده، فایده نداشت 😀

شهرزاد مشغول چانه زدن. غر زدن های من که این ها بزرگه، حملش سخته و هنوز خیلی از سفر باقیمانده، فایده نداشت 😀

صنایع دستی بورکینافاسو در بازار شهر بوبو

صنایع دستی بورکینافاسو در بازار شهر بوبو

بعد از گراند بازار به دیدن اصلی ترین جاذبه شهر یعنی مسجد بزرگ بوبودیولاسو رفتیم. مسجد بوبو بزرگترین مسجد تاریخی کشور بورکینافاسو هست که در سال ۱۸۹۳ ساخته شده. معماری خاص مسجد ویژه منطقه ساحل آفریقا هست. توی سفرنامه مالی توضیح دادم که ساحل به نواری فرضی زیر صحرای بزرگ آفریقا گفته میشه که از غرب تا شرق قاره گسترده شده. در معماری مساجد ساحل عنصر اصلی گِل هست. سازه مسجد و مناره چوب هست که به عنوان داربست هم استفاده میشه. مناره شکل کله قند و مخروطی داره. از ویژگی بارز این مسجد و سایر مساجد ساحل این هست که موقع بارندگی قسمتی از اون تخریب و شسته میشه و با پایان فصل بارندگی، طی مراسم و جشنی، مسجد دوباره با خاک رس و گل ترمیم میشه.

وقتی به اونجا رسیدیم مسجد داشت بازسازی کلی (داخل و خارج) میشد و اجازه دیدنش رو نمیدادند. متولی مسجد مشغول قران خواندن بود. از روی همون قران، فهیمه قدری با ترتیل براش قران خوند. چشم های گرد شدش وقتی میدید یک خانم اینقدر خوب میتونه قران بخونه جالب بود. قبول کرد بریم مسجد رو ببینیم ولی حاضر نشد قید بلیط ۱۰۰۰ فرانکی مسجد رو بزنه و مجبورمون کرد سه تا بلیط بخریم.

بلیط مسجد گلی بوبودیولاسو

بلیط مسجد گلی بوبودیولاسو

یکی از ورودی های شبستان مسجد

یکی از ورودی های شبستان مسجد

بزرگترین مسجد بورکینافاسو با معماری گلی به سبک ساحل

بزرگترین مسجد بورکینافاسو با معماری گلی به سبک ساحل

با این خاک قرمز مسجد مرمت میشه

با این خاک قرمز مسجد مرمت میشه

این قسمت مسجد نیاز به بازسازی بیشتر داره

این قسمت مسجد نیاز به بازسازی بیشتر داره

این قسمت هنوز مرمت نشده

این قسمت هنوز مرمت نشده

سقف مسجد جامع شهر بوبودیولاسو

سقف مسجد جامع شهر بوبودیولاسو

مناره مسجد بزرگ از روی سقف. تیرک های چوبی که هم نقش سازه رو داره هم داربست، کاملا مشخصه.

مناره مسجد بزرگ از روی سقف. تیرک های چوبی که هم نقش سازه رو داره هم داربست، کاملا مشخصه.

اینجا شبستان مسجد هست. ستون های بزرگ و فضای کم مشهوده. تعداد کمی از نمازگزارها میتونند امام جماعت رو ببینند.

اینجا شبستان مسجد هست. ستون های بزرگ و فضای کم مشهوده. تعداد کمی از نمازگزارها میتونند امام جماعت رو ببینند.

از دیدن مسجد گلی به این بزرگی و زیبایی خیلی خوشحال بودم. درسته دیدن بزرگترین مسجد گلی دنیا در شهر جِنه مالی رو بدلیل نبود امنیت از دست داده بودم ولی اینجا یک نمونه مشابهش که خیلی هم از اون کوچکتر نبود رو تونستم ببینم.

مسجد بزرگ بوبودیولاسو در غرب بورکینافاسو که این شکل منارش مشخصه معماری مساجد ساحل در آفریقاست.

مسجد بزرگ بوبودیولاسو در غرب بورکینافاسو که این شکل منارش مشخصه معماری مساجد ساحل در آفریقاست.

پس از دیدن مسجد، پیاده و از میان خیابان های مشجّر شهر به سمت هتل آزور حرکت کردیم. کمی استراحت کردیم و با تاکسی به گاراژ اس ام تی رفتیم. ساعت ۱۳:۱۵ به گاراژ رسیدیم و هنوز خبری از اتوبوسی که قرار بود ما رو به ساحل عاج ببره نبود.

شهر بوبو خیلی درخت داره

شهر بوبو خیلی درخت داره

میوه فروشی سر کوچه هتلمون

میوه فروشی سر کوچه هتلمون

توی خیابان نزدیک گاراژ گشتی زدم و توی یک رستوران برنج و خورش گوجه خوردم. دمای هوا به ۳۶ درجه رسیده بود و انتظار کشیدن آزار دهنده. قرار بود اتوبوس ساعت ۲ حرکت کنه ولی تازه ساعت ۳:۱۵ اتوبوس ما اومد و مشغول سوار کردن وسایل شدند. ساعت ۳:۳۰ همه مسافرها سوار شدند ولی همچنان از حرکت خبری نبود. هنگام سوار شدن متوجه شدم مقصد این اتوبوس شهر آبیجان هست، یعنی ممکنه ۲۴ ساعت توی راه باشه و یکی دو ساعت تاخیرش در مقابل مسیر طولانیش چیزی حساب نمیشه.

داخل گاراژ اس ام تی

داخل گاراژ اس ام تی

گاراژ با امکاناتی بود، اتاق تلویزیون داشت!

گاراژ با امکاناتی بود، اتاق تلویزیون داشت!

ناهار من برنج و خورش گوجه با نوشابه شیشه ای

ناهار من برنج و خورش گوجه با نوشابه شیشه ای

تبلیغ سفر زیارتی حج در شهر بوبو غرب بورکینافاسو

تبلیغ سفر زیارتی حج در شهر بوبو غرب بورکینافاسو

خیابان های مرکزی شهر بوبودیولاسو در غرب بورکینافاسو

خیابان های مرکزی شهر بوبودیولاسو در غرب بورکینافاسو

فهیمه به مادرش گفت میدی ببرمش؟ مادرش هم گفت ببرش، خوشبخت میشه. سر و کله پدرش پیدا شد گفت من هم میام 😂

فهیمه به مادرش گفت میدی ببرمش؟ مادرش هم گفت ببرش، خوشبخت میشه. سر و کله پدرش پیدا شد گفت من هم میام 😂

بیرون گاراژ

بیرون گاراژ

وسیله حمل و نقل عمومی در شهر بوبو

وسیله حمل و نقل عمومی در شهر بوبو

ساندویچ کباب میفروخت

ساندویچ کباب میفروخت

از دیدن عکس خودش خوشحال شده

از دیدن عکس خودش خوشحال شده

توی اتوبوسی که همچنان حرکت نکرده بود، کنار پنجره نشسته بودم و مشغول تماشای خیابان و عکس و فیلم گرفتن بودم. یک تویوتا با چندین نظامی تفنگ به دست از کنارمون عبور کرد. سربازها فکر کرده بودند ازشون عکس گرفتم. برگشتند و به راننده گفتند من رو پیاده کنه. میدونستم برای چی هست. رفتم پایین و پرسیدم قضیه چیه. ارتشی ها گفتند از ما عکس گرفتی. قفل موبایل رو باز کردم، رفتم توی قسمت آلبوم عکس و گوشی رو دادم دستش. ده دقیقه ای داشتند توی گوشی من جستجو می کردند، نهایتا چیزی پیدا نکردند، موبایل رو پس دادند و رفتند. خوشبختانه به موقع فهمیده بودم و فیلمی که اون ها توش بودند رو از توی موبایل پاک کرده بودم. قصد فیلم گرفتن ازشون رو نداشتم، اون ها از توی فیلم من رد شده بودند 🙂

خیابان رو بند آورده بود

خیابان رو بند آورده بود

حدود ساعت ۴ عصر بود که اتوبوس به مقصد شهر فرکِسِدوگو یا به اختصار فرکه در شمال ساحل عاج حرکت کرد. سرعت حرکت خیلی کم بود و فاصله ایست های بازرسی هم خیلی کم. بعضی وقت ها با فاصله کمتر از ۱۵ دو تا ایست بازرسی بود! در هر ایست بازرسی کل مسافرها باید پیاده میشدند و مدارک همه مسافرها کنترل میشد، کاری وقت گیر و خسته کننده. با هر ایست بازرسی استرس ما هم بیشتر میشد که آیا امشب و قبل از بسته شدن مرز میتونیم ازش عبور کنیم یا نه.

به سوی مرز بورکینافاسو و ساحل عاج

به سوی مرز بورکینافاسو و ساحل عاج

در یک ایست بازرسی منتظر بقیه مسافران اتوبوس

در یک ایست بازرسی منتظر بقیه مسافران اتوبوس

سفر با ون سخت تر از اتوبوس هست

سفر با ون سخت تر از اتوبوس هست

هوای داخل اتوبوس هم گرم و خفه بود. پنجره ها همه بسته بود و بقیه مسافرها به باز کردن پنجره ما ایراد می گرفتند. جالب بود اینقدر به باد حساس هستند و در مقابلش اون گرما براشون عادی بود و بعضا کلاه پشمی هم سرشون گذاشته بودند!

کباب فروش توی ایست بازرسی قبل از بَنفورا

کباب فروش توی ایست بازرسی قبل از بَنفورا

عبور از شهر بنفورا در بورکینافاسو

عبور از شهر بنفورا در بورکینافاسو

ساعت ۱۹:۴۵ در فاصله ۸ کیلومتر مانده به خط مرزی، باز هم اتوبوس توقف کرد. فکر کردم مثل ده ها توقف قبلی، ایست بازرسی هست. با خوشحالی فهمیدم اینجا ساختمان مرزبانی بورکیافاسو هست. پلیس مرزبانی پاسپورت ها رو کنترل کرد و گفت خیلی دقیقه نودی دارید از مرز عبور می کنید، اگر به هر دلیلی مرز چند ساعتی بسته میشد تو دردسر میافتادید. مهر خروجش رو توی پاسپورت هامون زد و خیالمون راحت شد، دیگه وارد ساحل عاج نمیشدیم هم مهم نبود.

سوار اتوبوس شدیم و کمی جلوتر برای کنترل کارت واکسن تب زرد توقف کردیم. این آخرین ایستگاه بورکینافاسو بود و بعد از سوار شدن به سمت خط مرزی بورکینافاسو و ساحل عاج حرکت کردیم.

متاسفانه روز بعد خبر دارشدم توی ایست بازرسی خروجی شهر بنفورا، کمی بعد از اینکه ما اون ایست بازرسی رو رد کردیم، یک بمب منفجر شده و چند نفر کشته شدند 😥

با اینستاگرام در سفرها همراه من باشید. @safarnevesht

هزینه های سفر بسیار کوتاه ما به بورکینافاسو برای یک نفر ۲۰ هزار فرانک غرب آفریقا معادل ۳۰ یورو بعلاوه ۱۸ یورو هزینه ویزا شد.

تاریخ سفر: زمستان ۱۳۹۷

احمد خانی

احمد خانی عاشق سفر و دیدن سرزمین های متفاوت

برای اطلاع از سفرنامه و ویزای کشور جدید، به روز رسانی مطالب قبلی و اطلاع از برنامه‌ سفرهای گروهی و تور عضو خبرنامه سفرنوشت بشوید

۴۲دیدگاه

دیدگاه را وارد کنید
نام خود را وارد کنید
  • - گزینه های دیدگاه، نام و ایمیل حتما باید وارد شوند.
  • - ایمیل شما هیچگاه منتشر نخواهد شد. فقط برای اطلاع شما از پاسخ به دیدگاهتان استفاده می شود.
م
مهدی
بیشتر از ۱ سال قبل

مرسی از نوشته هات خیلی خیلی عالی بود

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
بیشتر از ۱ سال قبل

سپاس دوست عزیز

پاسخ
پاسخ
ح
حسین میرصادقی
بیشتر از ۲ سال قبل

سلام
سفرنامه به علت کوتاهی مدت سفر،بسیار مختصر ولی مفید بود.عزم تان برای سفر به کشوری که تاکنون پای یک ایرانی کمتر به آنجا باز شده قابل تقدیر است.
موفق باشید.

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
بیشتر از ۲ سال قبل

سلام و سپاس دوست عزیز

پاسخ
پاسخ
م
محمود
بیشتر از ۲ سال قبل

سلام بر شما
من حدود 8 سال اونجا زندگی کردم . سفر نامه شما خاطراتم را زنده کرد. واقعا باز هم دوست دارم برم همونجا زندگی کنم

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
بیشتر از ۲ سال قبل

سلام
زندگی در بورکینافاسو تجربه جالبی میتونه باشه

پاسخ
پاسخ
ا
امیر علی
بیشتر از ۳ سال قبل

سلام. سفرنامه خیلی خوبی بود. با خواندن این سفر نامه یاد دوران دبیرستان افتادم که مدیر مدرسه برای مثال زدن یک کشور فقیر و عقب مانده اون رو به بورکینافاسو تشبیه می کرد. در کل جالب بود. ممنون.

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
بیشتر از ۳ سال قبل

سلام دوست عزیز
سپاسگزارم

پاسخ
پاسخ
ب
بابک
بیشتر از ۳ سال قبل

اطلاعات خیلی مفیدی در باره سفرتون گذاشتید خیلی ممنون

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
بیشتر از ۳ سال قبل

سلام و سپاس دوست عزیز

پاسخ
پاسخ
م
محمد
نزدیک ۴ سال قبل

سلام علی بود داداش ،موفق وشادباشی همیشه

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
نزدیک ۴ سال قبل

ممنونم محمد عزیز

پاسخ
پاسخ
ف
فرشید
نزدیک ۴ سال قبل

با سلام خدمت جناب آقای خانی
ممنون از سفرنامه قشنگتان و زحمتی که برای آن کشیدید ، فقط ایکاش میتوانستید در این سفرهای کشورهای آفریقایی در ون ها و اتوبوس ها و حتی اقامتگاهها با مردم بومی ارتباط کلامی بیشتری برقرار میکردید و کمی
از خودشان و نظرشان را نسبت به ایران و کلا توریستهای سفید پوست جویا میشدیدو گزارش میدادید . ضمنا چیزی که در اکثر سفرنامه ها حتی اشخاص دیگر در سایر کشورهای جهان سوم خواندم حساسیت زیاد اشخاص نظامی و خودروها و یا پاسگاه های نظامی است که نسبت به عکاسی از آنان دارند واقعا چه مخاطراتی میتواند برای آنان از سوی افراد غیر بومی و خارجی داشته باشد. با تشکر

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
نزدیک ۴ سال قبل

سلام دوست عزیز
این یک قانون کلی هست که عکسبرداری و نزدیک شدن به مکان ها، تجهیزات و اشخاص نظامی مجاز نیست.

پاسخ
پاسخ
م
مسعود
حدود ۴ سال قبل

خیلی زیبا و شیوا مینویسید
عااااالی
امیدوارم خیلی زود سفری به سرزمین گرینلند سرزمین سوالبارد؛ سرزمین های شرق دور روسیه؛ کشور لستو ، کشور پاپوا گینه نو داشته باشید و برامون از این سرزمین های کمتر شناخته شده بگید.

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
حدود ۴ سال قبل

سپاس از لطفتون و ممنون بابت آرزوهای زیباتون

پاسخ
پاسخ
م
محسن
حدود ۴ سال قبل

حيف اين مردم مهربان

پاسخ
پاسخ
ش
شهریار
بیشتر از ۴ سال قبل

سلام جناب آقای خانی متاسفانه سفرنامه ساحل عاج را پیدا نکردم به نظر میرسه هنوز ننوشته باشید درسته ؟

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
بیشتر از ۴ سال قبل

سلام شهرام جان
بله سفرنامه ساحل عاج هنوز منتشر نشده، به زودی

پاسخ
پاسخ
ش
شهریار
بیشتر از ۴ سال قبل

سلام بر شما و خوانندگان عزیز وبلاگ خوب شما بورکینا فاسو یعنی کشور مردم خوب و پاک متاسفانه جزو ده کشور فقیر جهان است . محدود شدن این کشور در خشکی و عدم وجود منابع و معادن ارزشمند سبب شده تا همین جوری فقیر باقی بمونه . همت و شجاعت شما برای رفتن به سرزمین های ناشناخته و خطرناک واقعا ستودنی است . موفق باشید

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
بیشتر از ۴ سال قبل

سلام و سپاس شهرام جان

پاسخ
پاسخ
د
دانیال
بیشتر از ۴ سال قبل

خیلیم عالی سفرنامتون خیلی عالیه زودتر سفر نامه ساحل عاج هم بنویسید

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
بیشتر از ۴ سال قبل

ممنونم، ایشالا به زودی

پاسخ
پاسخ
م
مهدی حسینی
بیشتر از ۴ سال قبل

عجب کشور های خاصی هستن این کشور های غرب افریقا. تا اینجا ک سنگال بینشون بهشتی بوده برا خودش با اون وَی فَی بی نظیرش
کلا فک کنم توریست رو ب چشم تَلَکه کردن میبینن این دوستان کشورهای غرب افریقا

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
بیشتر از ۴ سال قبل

همشون خوب بودند مهدی جان

پاسخ
پاسخ
م
مهدی حسینی
بیشتر از ۴ سال قبل

خیلی خوبه ک دیدتون مثبته و خوبیارو میبینید. تبریک میگم بهتون

پاسخ
پاسخ
ع
علی
حدود ۴ سال قبل

سلام. واقعا دیدن نکات مثبت آفریقا، کار هر کسی نیست. من مدتی توی آفریقا زندگی کردم و فکر می کنم همه با دیدن تصاویر، متوجه شرایط سخت زندگی مردم میشند. متاسفانه، زندگی در بیشتر کشورهای آفریقایی خیلی دشواره.

پاسخ
پاسخ
ع
علی
بیشتر از ۴ سال قبل

عالی بود. همیشه آرزو داشتم بروم و افریقا را ببینم که با توضیحات عالی شما کاملا منصرف شدم واقعا هم دل و جرات می خواد که بریم اونجا هم اینکه چندان جای خوبی نیست. ممنون واقعا عالی بود. بخصوص اون بچه و پدرش اونقدر خندیدم

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
بیشتر از ۴ سال قبل

ممنونم
کشورهای امن و تمیز با هتل های چند ستاره هم توی قاره آفریقا پیدا میشه

پاسخ
پاسخ
ا
احمد م
بیشتر از ۴ سال قبل

سلام احمدجان هرچی که سفرنامه آفریقات را بیشتر میخونم به قدرت ریسکت بیشتر پی می برم

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
بیشتر از ۴ سال قبل

سلام و سپاس
اگر تیمبوکتو رفته بودم ریسک کرده بودم :)

پاسخ
پاسخ
ی
یوسف
بیشتر از ۴ سال قبل

درود
پیش از این تنها چیزی که در مورد بورکینافاسو می دونستم اسم سابق (ولتای علیا) و اسم پایتختش بود که البته هیچ وقت نتونستم درست تلفظش کنم.
با اینکه سفر خیلی کوتاه و فشرده ای بود و خطرات امنیتی هم بود ولی به نظرم ارزششو داشت چون بورکینافاسو جایی نیست که آدم زیاد به گذرش بیوفته.

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
بیشتر از ۴ سال قبل

سلام دوست عزیز
به نظر خودمم ارزشش رو داشت ولی حیف شد نتونستم جاهای بیشتری رو ببینم

پاسخ
پاسخ
ح
حسین
بیشتر از ۴ سال قبل

سلام احمد جان. مثل همیشه عاااااالی. حیف این کشورهای مثل مالی و بورکینافاسو و... که با داشتن مردمان به این مهربونی و خوبی اینجور اسیر تروریست های کثیف افراطی شدن. فساد دولت هاشون و فعالیت های کشورهای مرتجع مثل عربستان هم البته بی تاثیر نیست. به امید دنیای بدون جنگ و تروریست.

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
بیشتر از ۴ سال قبل

سلام حسین جان
امیدوارم این مردم دوست داشتنی روی صلح و آرامش و امنیت رو ببینند.

پاسخ
پاسخ
ع
عباس
بیشتر از ۴ سال قبل

سلام . خیلی لذت بردم .خیلی جالب بود . همیشه از استرس متنفرم . استرس دیر رسیدن

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
بیشتر از ۴ سال قبل

سلام و سپاس دوست عزیز
بله استرس خیلی بده

پاسخ
پاسخ
س
ساسان
بیشتر از ۴ سال قبل

سلام لطفا سفرنامه جمهوری چک را هم بنویس

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
بیشتر از ۴ سال قبل

سلام دوست عزیز
فعلا این کشورهایی که توی ایران شناخت کمتری ازش داریم رو مینویسم، بعد اروپا

پاسخ
پاسخ
ح
حسن
نزدیک ۴ سال قبل

باسلام
بنده حافظ کل قرآن هستم
امروز ظهر به بنده اطلاع دادند که این کشور ما رو برای برنامه حفظ قرآن دعوت کردند ولی با توضیحات شما بزرگوار کاملا از رفتن به آنجا منصرف شدم.

پاسخ
پاسخ
ahmad
احمد مدیر سایت
نزدیک ۴ سال قبل

سلام دوست عزیز
توصیه میکنم برید و این فرصت رو از دست ندهید.
پایتخت نسبتا امن هست و اگر مهمان باشید به هتل خوب خواهید رفت

پاسخ
پاسخ
ح
حسن
نزدیک ۴ سال قبل

توضیح شما عالی بود.

پاسخ
پاسخ
ادامه...