سفرنامه استرالیا؛ شهر توریستی بایرون بی در شرقی ترین ساحل خاک استرالیا

روز هشتم سفر قدری تنبلی کردیم و از جای گرم و نرممون در یک خانه ایرانی حسابی لذت بردیم. بعد از خوردن یک ناهار ایرانی و شستن لباس ها و دیدن ساحل بوندی در همون نزدیکی نهایتا ساعت ۱ ظهر از سیدنی حرکت کردیم. مقصدمون شهر بایرون بی (Byron Bay) در فاصله ۷۷۷ کیلومتری شمال سیدنی بود. توی مسیر از شهرهای نیوکاسل (Newcastle) استرالیا و سنترال کوست (Central coast) هم عبور کردیم. رابین دو ساعتی درگیر پرداخت آنلاین عوارض ۵ دلاری پل بندرگاه سیدنی بود که دو روز پیش از روش عبور کرده بودیم نهایتا گفت که موفق شده پرداخت کنه. البته حدس من این بود که چون خسته شده بی خیالش شده. جریمه ش هم در صورت پرداخت نکردن خیلی زیاد نبود، ده دلار.

ساعت ۱۰ شب در شهر اولمارا ( Ulmarra) در فاصله ۱۲۰ کیلومتری بایرون بی هر دو به شدت خوابمون گرفت و همونجا یک پارک پیدا کردیم و کنارش خوابیدیم. پارک کوچک شهر اولمارا اینقدر گل داشت که بوی اون ها آدم رو بیهوش می کرد. صدای آواز پرنده های شب خوان و نسیمی که از روی رودخانه بزرگ کلارنس (Clarence) می آمد یکی از شب های خوب سفر رو به همراه داشت.

روز نهم بالاخره چشممون به جمال شهر بایرون بی روشن شد. شهر و خلیج هاى اطرافش بیش از اندازه توریستى و شلوغ بود. همه پاركینگ هاى شهر هم پولى بود! قصد داشتیم اولین تجربه شنا در استرالیا رو داشته باشیم ولی آب اقیانوس سردتر از اونی بود که بشه شنا و آبتنی کرد. در کل خیلی باهاش حال نكردیم.

از سوپرمارکت کولز بیرون شهر گوشت كانگرو خریدیم و توی یکی از پارک هایی که باربیکیو رایگان داشت (در استرالیا تقریبا همه جا هست) سرخش كردیم. گوشت کانگرو خیلی قرمز بود ونرمیش شبیه گوشت گوسفند بود. گوشت کانگرو کمتر از ۲ درصد چربی داره و بدنشون عضلانیه، علتش هم ورجه وورجه کردن زیادشون هست. مزه ش هم چیزى بین گوشت گوسفند و جگر بود. در كل خوشمزه بود.

توى یك ساحل در جنوب بایرون بی میشد نگهنگ هاى کوهان دار (Humpback Whale) غول پیكری كه داشتند به سمت قطب جنوب مهاجرت می كردند رو دید. با اینكه چندین كیلومتر از ساحل فاصله داشتند وقتی به سطح آب میومدند و ستونی از آب رو به هوا پرتاب می كردند به راحتی دیده میشدند.

برای دیدن غروب، فانوس دریایى بایرون بِى رو انتخاب كردیم. این فانوس دریایى صد ساله در شرقى ترین نقطه خاك استرالیا قرار گرفته. جاده ای که به بالای کوه و فانوس دریایی می رفت برای ماشین ما زیادی باریک بود سپر ماشین با گیرکردن به کوه کنده شد. خوشبختانه مشکل جدی نبود و موفق شدیم خودمون سپر رو دوباره به ماشین متصل کنیم. پارکینگ کنار فانوس دریایی ۸ دلار بود و از اونجایی که هیچ فضای دیگری برای پارک ماشین نبود کسانی که با ماشین اون بالا می آمدند چاره ای جز پرداخت این مبلغ نداشتند، حتی برای ده دقیقه توقف!

بعد از دیدن غروب آفتاب و نهنگ هایی که هر از گاهی در دوردست ها دیده میشدند، به سمت پایین و پیدا کردن مکانی برای خوابیدن حرکت کردیم. توى منطقه بایرون بی و اطرافش سختگیرى براى خوابیدن توی ماشین زیاده. اومدیم توى آزادراه بین شهرى و توى توقفگاه کنار اتوبان خوابیدیم.

تاریخ سفر: پاییز ۱۳۹۵

مطلب بعدی

سفرنامه استرالیا؛ گولد کوست و بریزبن

مطلب قبلی

سفرنامه استرالیا؛ سیدنی و اپرا هاوس؛ نماد استرالیا – قسمت دوم