سفرنامه چین؛ شهر پینگ یائو، خانه برادران وانگ و قلعه جانگبی

روز اول: پینگ یائو

شهر تاریخی پینگ یائو (Pingyao) در ایالت شانسی یکی از زیباترین مرکز شهرهای چین رو داره که کل مرکز شهر به همراه برج و باروهای شهر در لیست آثار جهانی یونسکو ثبت شدند. دو روز در پینگ یائو اقامت داشتم، روز اول داخل شهر و روز دوم دیدنی های اطراف شهر. محل اسکانم یک هتل-هاستل دقیقا مرکز شهر بود که فضای داخلش خیلی شبیه خونه هایی بود که توی سریال های چینی دیده بودم. ۱۰۰ یوان برای یک تخت توی اتاق ۸ تخته کمی گرون بود ولی از اونجاییکه اتاقم خیلی تمیز و تقریبا خالی بود راضی بودم.

جاذبه اصلی پینگ یائو گشت و گذار داخل کوچه ها و خیابان های شهره و دیدن انواع و اقسام مغازه ها و بویژه غذاخوری هاش. شهرداری حدود ۲۰ خانه قدیمی، اداره، موزه و معبد رو برای ورود تعریف کرده و با یک بلیط ۱۳۰ یوانی میشه از همش بازدید کرد. از این ۲۰ تا تنها بالا رفتن از دیوار شهر برای من جذابیت داشت چون میشد از اون بالا عکس های خوبی گرفت. متاسفانه کارت دانشجویی منرو قبول نکردند و من هم قیدش رو زدم. تقریبا همه هتل های مرکز شهر فضای سنتی دارند و به عنوان یک خارجی با یک لبخند میشه واردشون شد. مغازه های تنبک فروشی و کلاس آموزش تنبک که توی شهر تعدادشون کم نبود هم برای من جالب بود.

روز دوم: خانه تاریخی خانواده وانگ و قلعه جانگبی

در فاصله ۶۰ کیلومتری شهر پینگ یائو مجموعه خانه تاریخی خانواد وانگ (Wang`s family compound) قرار گرفته. راحت ترین راه رفتن به اونجا استفاده از تاکسی های اشتراکی به قیمت ۶۰ یوان هست. بلیط ورودی مجموعه هم ۶۰ یوانه که با نشون دادن کارت دانشجویی میشه ۳۰ یوان.

خانواده وانگ ۶۰۰ سال پیش کشاورزهای ساده ای بودند و به مرور که وضع مالیشون بهتر شد خانه هم بزرگتر و بزرگتر شده. خانه هیچ مرکزیتی نداشت و به مرور یك حیاط جدید و تعدادی اتاق اطرافش اضافه شده. تزئینات سنگ و چوب همه جای خانه بویژه در ورودی ها خودنمایی میكرد. زیربنای خانه ٤٥٠٠ متر مربع بود و دیدن قسمت هاییش كه برای عموم باز بود ١٥٠ دقیقه طول كشید.

راهنما اول به چینی و بعد همه جزییات رو با انگلیسی دست و پا شكستش برای من كه تنها خارجی گروه بودم توضیح میداد. همون اول بهش گفتم نه من علاقه ای به دونستن جزییات دارم و نه دوست دارم بخاطر من وقت بقیه گروه گرفته بشه. اگر بخوام مشابهی براش توی ایران مثال بزنم خانه های تاریخی بروجردی و طباطبایی در كاشان منتها با معماری چینی و البته بزرگتر. در كل فضای بسیار زیبا و دلنشینی داشت و برای كسانی كه این قسمت چین سفر می كنند حتما توصیه می كنم.

با فاصله حدود ۳۰ کیلومتری از مجموعه تاریخی برادران وانگ روستا و قلعه جانگبی (Zhangbi castle) قرار گرفته. این قلعه بیشتر بخاطر تونل های زیر زمینیش معروف شده. تونل هایی که با عرض بسیار کم و ارتفاع قامت انسان به طول کیلومترها زیر قلعه و روستا در ۳ طبقه حفر شده. در زمان چین باستان و همینطور جنگ های داخلی معاصر از این تونل ها برای فرار و پنهان شدن استفاده میشده. مشابه این تونل ها رو توی نیاسر و نوش آباد داریم.

روستای جانگبی هم فضای آرام و دوست داشتنی داشت. تقریبا همه اهالی روستا مسن بودند و از این جهت منرو یاد روستای ابیانه میانداخت. بلیط ورودی روستا، قلعه جانگبی و معابد اون و تونل ها ۶۰ یوان بود و کارت دانشجویی غیر چینی هم قبول نمی کردند.

تاریخ سفر: بهار ۱۳۹۵

مطلب بعدی

سفرنامه چین؛ شهر شیان و لشکر سربازهای سفالین

مطلب قبلی

سفرنامه چین؛ شهر داتونگ، صومعه آویزان و کوهستان مقدس هنگشان